دیدم تو رو روو شونه های مردم
بعد تو سخته که دیگه بخندم
تو رفتی از بی بی دفاع کردی
برا همین همیشه سربلندم

هنوز صدات توو خونمون میپیچه
نوازشم می کنی و می بوسیم
یه حسرت اما به دلم می مونه
جات خالیه توو مجلس عروسیم

موهام پیریشونه و گوده چشمام
عب(عیب) نداره فدا سر رقیه
بابا دعا کن که من و مادرم
بشیم فدای پدر رقیه

مامان با اینکه بی تو بی قراره
ولی برای ما یه کوه صبره
یه وقتایی تا بغلم میکنه
حس میکنم چشاش هزارتا ابره

یه چیزایی می بینم از زمونه
که غصه ها گلومو سد میکنن
تو رفتی و یه عده بی معرفت
چه ساده خونتو لگد میکنن

دلم برات همیشه تنگه بابا
پیرهنتو همش بغل می گیرم
آخر یه روز ثمر میده خون تو
توو سوریه ماه عسل می گیرم