آستانبوس توایم اخت الرضا
پای این سفره نمک پروده ایم
ما فقط تنها به تو رو می زنیم
ما فقط تنها به تو خوکرده ایم
صحن آیینه پناه گریه هامان
مسجد اعظم گواه عاشقی هاست
هر که می آید به اینجا ناخودآگاه
بر لبش با آه حسرت ذکر زهراست
یک نظر لطف تو (بهجت) آفرین
خاک پای تو (بهاءلدینی) است
مرقد پاک تو تا روز جزا
قبله گاه عالمان دینی است
گریه کردم در کنار حوض صحنت
هر محرم دسته های سینه زن را
شانه امن ضریحت می شناسد
حال اشک و بی قراری های من را

شاعر: رضا یزدانی