باز این قلبم دوباره شد مجنون و هوایی
شب های جمعه آقا میام واسه گدایی
گدا اومد پشت درت ببین که داره آقاجون در میزنه
واسه فراق کربلا چه جور داره به سینه و سر میزنه
بگیر تو دستای منو نزار که راه و آقا بیراهه برم
تورو به کی قسم بدم که وقت جون دادن بیای بالا سرم
بی قرارم گره خورده این قلبم با پرچم تو
هرچی دارم میزارم آقاجون به پای غم تو
ثاره الله اباعبدالله

پابند روضه هاتم از کوچیکیم تا حالا
آرزومه بمیرم کربلای معلی
من اومدم نگام کنی شاید که قسمتم بشه بیام حرم
تو زندگیم همیشه هست دست عطای مادرت روی سرم
میخام مثه کبوتری باشم که پر میزنه در هوای تو
خودت که بهتر میدونی چی میخام از تو غیر کربلای تو
دل هوایی میشه وقتی اسمت رو رو لب میارم
تو نمازم فقط روی خاک تربت سر میزارم
ثارالله اباعبدالله

هرشب تو روضه دارم رو لبهام ذکر خیرت
میخام واست فدا شم مثل حر و زهیرت
تو این روزای بی کسی تویی که هستی آقا کشتی نجات
همین دو قطره اشک من فدای غصه هات قتیل العبرات
نزار که جا بمونم از قافله زایرای کرببلا
نگاه بکن به نوکری که هیچ کسی و نداره غیر شما
نوکری در خونه تو به من داده عزت
تو بهشتم من هر موقع که پا میزارم تو هییت
ثاره الله اباعبدالله

شاعر: احسان بمانی