دو درخواست از پیامبر اکرم (ص) داریم
یه نکته ای را لازم می دانم بیان کنم و آن مسئله مظلومیت پیغمبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم در میان اهل بیت علیهم السّلام است... الحق و الانصاف در میان محافل مذهبی و دینی ما کمتر یادی از وجود مبارک ایشان می شود... کمتر مجلس روضه ای به یاد ایشان بر پا می شود... کمتر مجلس توسلی به وجود مبارک ایشان می شود... اگر بگوییم مظلوم ترین اهل بیت علیهم السّلام خود پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم است صحبت بی راهی نگفته ایم... یه توصیه ای دارم اینکه قدری در زندگی شخصی مان به وجود مبارکی که مایه برکت و رحمت برای تمام عالمیان است التفات بیشتری داشته باشیم.... مطمئنا ثمرات این توسل را در زندگی می بینیم.... اگر در زندگی احساس دلتنگی کردیم با وجود مبارک ایشان حرف بزنیم!!!
• حکمت 266 نهج البلاغه
كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَيْنَا بِرَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله و سلّم فَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْه
می فرماید:
وقتى تنور معركه سرخ مىشد/ وقتى ترس از دشمن زياد مىشد، و جنگ به نهايت سختى مىرسيد، خود را به رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) حفظ مىكرديم، ما مسلمانان به جانبى كه شخص رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) در جنگ بود پناهنده مى شدیم... پس هيچ كدام از ما به دشمن نزدیکتر از پيامبر نبود.
این حرف را کسی می زند که خود قتال العرب است...
علی علیه السّلام که می فرماید: وَ اللَّهِ مَا يُبَالِي ابْنُ أَبِي طَالِبٍ أَ وَقَعَ عَلَى الْمَوْتِ أَمْ وَقَعَ الْمَوْتُ عَلَيْهِ. فرقی ندارد که او به سراغ مرگ برود یا مرگ سراغ او بیاید؛
علی علیه السلام که وقتى پا بميدان محاربه مى‌گذاشت نفس‌هاى دليران و شجاعان در سينه‌ها تنگ ميشد
بیاید امشب ما هم به کسی که پناه علی علیه السّلام بوده است التجا کنیم و یه خواسته ای از خدا بخواهیم...
ما میدانیم وقتی که در زندگی به سختی می افتیم این باعث ناراحتی پیامبر می شود: عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّم ... به سختی افتادن شما او را آزار میدهد....
خواسته ما اینه که ای خدایی که سرور پیامبرت را دوست داری!!! چون زین العابدین علیه السّلام در دعای ابوحمزه فرمود: إِلَهِي إِنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ فَفِي ذَلِكَ سُرُورُ عَدُوِّكَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِي الْجَنَّةَ فَفِي ذَلِكَ سُرُورُ نَبِيِّكَ وَ أَنَا وَ اللَّهِ أَعْلَمُ أَنَّ سُرُورَ نَبِيِّكَ أَحَبُّ إِلَيْكَ مِنْ سُرُورِ عَدُوِّك
بیا و امشب ما را از جمله رها شدگان از آتش دوزخ قرار بده و با این رهایی اسباب خوشحالی پیامبرت را فراهم بفرما
• حکمت 266 نهج البلاغه
كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَيْنَا بِرَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله و سلّم فَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْه
می فرماید:
وقتى تنور معركه سرخ مىشد/ وقتى ترس از دشمن زياد مىشد، و جنگ به نهايت سختى مىرسيد، خود را به رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) حفظ مىكرديم، ما مسلمانان به جانبى كه شخص رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) در جنگ بود پناهنده مى شدیم... پس هيچ كدام از ما به دشمن نزدیکتر از پيامبر نبود.
این حرف را کسی می زند که خود قتال العرب است...
علی علیه السّلام که می فرماید: وَ اللَّهِ مَا يُبَالِي ابْنُ أَبِي طَالِبٍ أَ وَقَعَ عَلَى الْمَوْتِ أَمْ وَقَعَ الْمَوْتُ عَلَيْهِ. فرقی ندارد که او به سراغ مرگ برود یا مرگ سراغ او بیاید؛
علی علیه السلام که وقتى پا بميدان محاربه مى‌گذاشت نفس‌هاى دليران و شجاعان در سينه‌ها تنگ ميشد
بیاید امشب ما هم به کسی که پناه علی علیه السّلام بوده است التجا کنیم و یه خواسته ای از خدا بخواهیم...
ما میدانیم وقتی که در زندگی به سختی می افتیم این باعث ناراحتی پیامبر می شود: عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّم ... به سختی افتادن شما او را آزار میدهد....
خواسته ما اینه که ای خدایی که سرور پیامبرت را دوست داری!!! چون زین العابدین علیه السّلام در دعای ابوحمزه فرمود: إِلَهِي إِنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ فَفِي ذَلِكَ سُرُورُ عَدُوِّكَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِي الْجَنَّةَ فَفِي ذَلِكَ سُرُورُ نَبِيِّكَ وَ أَنَا وَ اللَّهِ أَعْلَمُ أَنَّ سُرُورَ نَبِيِّكَ أَحَبُّ إِلَيْكَ مِنْ سُرُورِ عَدُوِّك
بیا و امشب ما را از جمله رها شدگان از آتش دوزخ قرار بده و با این رهایی اسباب خوشحالی پیامبرت را فراهم بفرما
نظرات