نگاهم پر از درد، نگاهِت پر از راز
میخوام مطمئن شم، نفس میکشی باز
تا چشماتو بستی
قیامت شد انگار
ببین زنده شد اون غمای قدیمی
تا چشماتو بستی
دل بچه ها ریخت
چقد تلخه بابا شروع یتیمی
«جهان بی تو آقا یتیمه، زمین و زمان بیقراره
ببین آسمونم هوای، گریه داره»
«علی جان علی جان علی جان(2)، یا علی جان»

به در مونده امشب، نگاه یتیما
خدایا نظر کن، به آه یتیما
چه تلخه که زینب
تو این شهر غربت
غبار یتیمی رو چهره ش بشینه
چه سنگینه داغی
که از این جدایی
نصیب دل تنگ ام البنینه
سحر بود و شق القمر شد، علی رهسپار سفر شد
غم غربت آل زهرا، تازه تر شد
«علی جان علی جان علی جان(2)، یا علی جان»

خداحافظ عشق دل بی قرارم
علی جان تو رو به خدا می سپارم
حلالم کن آقا
چقد گریه کردم
چقدر این روزا زحمتت داده زهرا
حلالم کن آقا
که کاری نکردم
چقد حرف شنیدی از این اهل دنیا
حلالش کن این بستری رو
حلالش کن این قد کمونو
حلالش کن این خسته حال نیمه جونو

شاعر بند اول و دوم: محمد مهدی سیار