جلوه ی مختصری از مظلومیت حضرت امیرالمومنین در کلام آن حضرت
مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج2، ص: 115
عَنْ مُسَيَّبِ بْنِ نَجَبَةَ قَالَ: بَيْنَمَا عَلِيٌّ ع يَخْطُبُ وَ أَعْرَابِيٌّ يَقُولُ وَا مَظْلِمَتَاهْ فَقَالَ عَلِيٌّ ع ادْنُ فَدَنَا فَقَالَ لَقَدْ ظُلِمْتُ عَدَدَ الْمَدَرِ وَ الْوَبَرِ.
ترجمه: شخصی آمده بود مدینه و اموال او را دزدیده بودند. وارد مسجد شد در حالی که امیرالمومنین علیه السلام سخنرانی می کرد، گفت: وای، بر من ظلم شده است. حضرت فرمود: بیا جلو و او نزدیک آمد. حضرت فرمود: به اندازه ریگ های بیابان و موهای حیوانات به علی بن ابی طالب ظلم شد.
*****
مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج2، ص: 115
عن جَعْفَرِ بْنِ عَمْرِو بْنِ حُرَيْثٍ قَالَ: حَدَّثَنِي وَالِدِي أَنَّ عَلِيّاً ع لَمْ يَقُمْ مَرَّةً عَلَى الْمِنْبَرِ إِلَّا قَالَ فِي آخِرِ كَلَامِهِ قَبْلَ أَنْ يَنْزِلَ مَا زِلْتُ مَظْلُوماً مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ نَبِيَّهُ.
امیر المومنین علیه السلام از هیچ منبری پایین نیامد جز اینکه می فرمود: از زمانی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از دنیا رفت، من علی پیوسته مظلوم واقع شدم.
****
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج28، ص: 373- 374
جَاءَ رَجُلٌ إِلَى أَبِي ذَرٍّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ هُوَ جَالِسٌ فِي الْمَسْجِدِ وَ عَلِيٌّ ع يُصَلِّي أَمَامَهُ فَقَالَ يَا أَبَا ذَرٍّ أَ لَا تُحَدِّثُنِي بِأَحَبِّ النَّاسِ إِلَيْكَ فَوَ اللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُ أَنَ أَحَبَّهُمْ إِلَيْكَ أَحَبُّهُمْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَ أَجَلْ وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّ أَحَبَّهُمْ إِلَيَّ لَأَحَبُّهُمْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص وَ هُوَ هَذَا الشَّيْخُ الْمَظْلُومُ الْمُضْطَهَدُ حَقُّهُ
****
باید زنم فریاد و گویم بی تقیه
از درد دلهای علی در شقشقیه
باید بگویم اولین مظلوم او بود
خارش به چشم و استخوانش در گلو بود
باید بگویم شیر حق خانه نشین شد
باید بگویم فاطمه نقش زمین شد
باید بگویم حق پیغمبر ادا شد
با یک لگد یک آیه از کوثر جدا شد
باید سخن از دستهای بسته گویم
خون گریم و از پهلوی بشکسته گویم
باید بگویم فاطمه یار علی بود
تا پای جان تنها طرفدار علی بود
جز محسن شش ماهه یاری داشت؟ هرگز
دست از امیرالمؤمنین برداشت؟ هرگز
عَنْ مُسَيَّبِ بْنِ نَجَبَةَ قَالَ: بَيْنَمَا عَلِيٌّ ع يَخْطُبُ وَ أَعْرَابِيٌّ يَقُولُ وَا مَظْلِمَتَاهْ فَقَالَ عَلِيٌّ ع ادْنُ فَدَنَا فَقَالَ لَقَدْ ظُلِمْتُ عَدَدَ الْمَدَرِ وَ الْوَبَرِ.
ترجمه: شخصی آمده بود مدینه و اموال او را دزدیده بودند. وارد مسجد شد در حالی که امیرالمومنین علیه السلام سخنرانی می کرد، گفت: وای، بر من ظلم شده است. حضرت فرمود: بیا جلو و او نزدیک آمد. حضرت فرمود: به اندازه ریگ های بیابان و موهای حیوانات به علی بن ابی طالب ظلم شد.
*****
مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج2، ص: 115
عن جَعْفَرِ بْنِ عَمْرِو بْنِ حُرَيْثٍ قَالَ: حَدَّثَنِي وَالِدِي أَنَّ عَلِيّاً ع لَمْ يَقُمْ مَرَّةً عَلَى الْمِنْبَرِ إِلَّا قَالَ فِي آخِرِ كَلَامِهِ قَبْلَ أَنْ يَنْزِلَ مَا زِلْتُ مَظْلُوماً مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ نَبِيَّهُ.
امیر المومنین علیه السلام از هیچ منبری پایین نیامد جز اینکه می فرمود: از زمانی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از دنیا رفت، من علی پیوسته مظلوم واقع شدم.
****
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج28، ص: 373- 374
جَاءَ رَجُلٌ إِلَى أَبِي ذَرٍّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ هُوَ جَالِسٌ فِي الْمَسْجِدِ وَ عَلِيٌّ ع يُصَلِّي أَمَامَهُ فَقَالَ يَا أَبَا ذَرٍّ أَ لَا تُحَدِّثُنِي بِأَحَبِّ النَّاسِ إِلَيْكَ فَوَ اللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُ أَنَ أَحَبَّهُمْ إِلَيْكَ أَحَبُّهُمْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَ أَجَلْ وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّ أَحَبَّهُمْ إِلَيَّ لَأَحَبُّهُمْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص وَ هُوَ هَذَا الشَّيْخُ الْمَظْلُومُ الْمُضْطَهَدُ حَقُّهُ
****
باید زنم فریاد و گویم بی تقیه
از درد دلهای علی در شقشقیه
باید بگویم اولین مظلوم او بود
خارش به چشم و استخوانش در گلو بود
باید بگویم شیر حق خانه نشین شد
باید بگویم فاطمه نقش زمین شد
باید بگویم حق پیغمبر ادا شد
با یک لگد یک آیه از کوثر جدا شد
باید سخن از دستهای بسته گویم
خون گریم و از پهلوی بشکسته گویم
باید بگویم فاطمه یار علی بود
تا پای جان تنها طرفدار علی بود
جز محسن شش ماهه یاری داشت؟ هرگز
دست از امیرالمؤمنین برداشت؟ هرگز
نظرات