گریه و زاری شدید مردم پس از ضربت خوردن امیرالمومنین (ع)
منبع: بحارالأنوار، علامه محمد باقر مجلسی؛ج 42 ص 288.
عن محمّد ابن الحنفيّة: إنَّ أبي عليه السلام قالَ: احمِلوني إلى مَوضِعِ مُصَلّايَ في مَنزِلي. قالَ: فَحَمَلناهُ إلَيهِ وهُوَ مُدنِفٌ وَالنّاسُ حَولُهُ، وهُم في أمرٍ عَظيمٍ باكينَ مَحزونينَ، قَد أشرَفوا عَلَى الهَلاكِ مِن شِدَّةِ البُكاءِ وَالنَّحيبِ.
بحار الأنوار به نقل از لوط بن يحيى، از استادان حديثش، از محمّد بن حنفيّه: پدرم على عليه السلام فرمود: «مرا به محلّ نمازم در خانهام ببريد». او را به آن جا برديم، در حالىكه بيمار بود و مردم در پيرامون او و در غمى بزرگ، گريان و اندوهگين بودند، به حدّى كه از شدّت گريه و شيون در آستانه مرگ قرار داشتند.
عن محمّد ابن الحنفيّة: إنَّ أبي عليه السلام قالَ: احمِلوني إلى مَوضِعِ مُصَلّايَ في مَنزِلي. قالَ: فَحَمَلناهُ إلَيهِ وهُوَ مُدنِفٌ وَالنّاسُ حَولُهُ، وهُم في أمرٍ عَظيمٍ باكينَ مَحزونينَ، قَد أشرَفوا عَلَى الهَلاكِ مِن شِدَّةِ البُكاءِ وَالنَّحيبِ.
بحار الأنوار به نقل از لوط بن يحيى، از استادان حديثش، از محمّد بن حنفيّه: پدرم على عليه السلام فرمود: «مرا به محلّ نمازم در خانهام ببريد». او را به آن جا برديم، در حالىكه بيمار بود و مردم در پيرامون او و در غمى بزرگ، گريان و اندوهگين بودند، به حدّى كه از شدّت گريه و شيون در آستانه مرگ قرار داشتند.
نظرات