طُغَاةُ الأرضِ ما زَالُوا... يَعِيْثُوا في الوَرَى ظُلمَا

طاغوتيان زمین، همچنان در جهان ظلم می کنند

 

لَقدْ قَتَلُوا ابنَ فاطِمَةٍ ... كَأنْ لم يَعْرِفُوا الاِسما !

آنها، پسر  فاطمه را کشتند، گویی نام او را نمیشناختند

 

تَفَشَّى الظُّلْمُ في الدنيا ... و زَادَ الرُّعْبُ و القَتْلُ

ظلم در دنیا گسترش یافته است... ترس و قتل بسیار شد

 

و إنَّ شُعُوبَنا عَاشَتْ ... و حُلْمُ سِنِيْنِها العَدلُ

ملت های ما در حالی زندگی کردند که رؤياى زندگی شان عدالت بود

 

حسينْ لبَّیک

حسينْ لبَّیک

 

***   ***   ***   ***

 

يزيدُ العَصرِ أمريكا ... هي الطَّاغوتُ و الأَفْعَى

آمریکا یزید زمان است.... او طاغوت و  همچون افعی است

 

تَبُثُّ حُرُوبَها سُمَّاً  ... و ضِدَّ الحَقِّ كَمْ تَسْعَى

جنگهای او سم افشان است... وبسیار علیه حق کار کرد

 

و لكنْ جَيشُ مهدينا ... سَيُلقِي فِيهمُ رُعْبَه

ولی لشکر مهدی ما... ترس به جان آنها خواهد انداخت

 

بِقَبْضَاتٍ و رَايَاتٍ ... إلى العبَّاسِ مَنْسُوبَةْ

با مشت ها و پرچمهایی... که به عباس منسوب است

 

حسينْ لبَّیک

حسينْ لبَّیک