آه
وقتی میگن دست بریده
دلا سوی علقمه میره
خوبه ولی از دل گودال
کسی سراغی نمی‌گیره
از اون گلی که، تیغو سپر شد
از غربت حسین وجودش شعله ور شد
از کودکی که، نذر عمو شد
دستای کوچیکش با شمشیر روبرو شد
(آه ابن الحسن شهید گودال)

آه
یتیم مجتبا چه زیبا
جون میده تو آغوش مولا
چه خوبه موقع شهادت
حسین نمونده تک و تنها
با درد دستش، گفته یا اماه
آخه مصیبتای زهرا رو شنیده
فقط نه دستش، گلوش بریده
شبیه تر از اون به حسین، آیا کی دیده؟
(آه ابن الحسن شهید گودال)

آه
بازم امون از دل زینب
از روی تل، چه ها که دیده
فردا چه سخته خطبه خوندن
از اون گلوهای بریده
از دل زینب، خبر نداریم
ماهم بیایم حسینشو تنها نذاریم
ما هم شبیه، عزیز حسن
جونمونو برای او هدیه بیاریم
(آه ابن الحسن شهید گودال)

شاعر: میلاد عرفان پور