پنهان کردی چرا، زخم دیرینه را، از من آخر
پنهان کردی چرا، زخم دیرینه را، ازمن آخر
یار مظلومه ام، یاس پرپر
وقتی که می شکفت، غنچه ی زخم تو، بین دستم
آب غسل تو شد، اشک حیدر
لرزه افتاده بر شانه ی من گشته بیت الحزن خانه من
(پر کشیدی از کنارم ای بهارم، ای قرارم)
دور از چشم همه، می برم تا بقیع، پیکرت را
بنگر حیرانی، دخترت را
لرزه افتاده بر، دست خیبرگشا، از غم تو
بنگر تنهایی، حیدرت را
بعد از تو فاطمه بی پناهم دیگر در این نبرد بی سپاهم
(پر کشیدی از کنارم ای بهارم، ای قرارم)
بوی زهرا گرفت، ساحل علقمه، ای برادر
آمده فاطمه، ای برادر
اخا ادرک اخا، بی قرارم بیا، جان مادر
تا که بینم تو را، بار دیگر
تنها مانده حسین بی علمدار سرداری مانده و چشم خونبار
(الوداع ای تکیه گاهم ای قرارم ای قرارم)
شاعر: محمد مهدی سیار
دیدگاهها