بر بیابان خشک سینه من
نرسیده دو قطره باران هم
درد دارم دوا نمی خواهم
دردم از یار هست و درمان هم

هر کجایی که می رسم گویم
بنده هم یار غائبی دارم
بی کس و کار نیستم مردم
دلخوشم چون که صاحبی دارم

کاش شیطان نفس و دام گناه
بنده را از شما جدا نکند
من بدون تو شاخه ای خشکم
من و دوری ز تو؟ خدا نکند

مددی یارب اینکه در همه عمر
روی ما اسم خادمی باشد
با عنایات حضرت زهرا (س)‏
سالمان، سال فاطمی باشد

شاعر: عباس احمدی