حَرَمِت رو این مردم، مثِ رویا می‌بینن، مثِ دریا می‌شناسن
آبروی ایرانی، همه‌ی عالم مارو، با تو آقا می‌شناسن
به خاکت افتادم، مث یه آواره
که بردن اسمت، سجده‌ی واجب داره
‌به یادت افتادم هرگاه، دلم شکست با اشک و آه
دوباره راهی شه این دل، به مشهد تو ان شاءالله
«امام رضا دوست دارم، امام رضا دوست دارم
امام رضا دوست دارم، یا امام رضا دوست دارم»

دل من صحن جامع، دل من صحن کوثر، دل من گوهرشاده
مث سجاده هر شب، پیش پای زائرهات، دل تنگم افتاده
اومدم پیش تو، برای پابوسی
شده جاری اینجا، ببین چه اقیانوسی
تویی همون نور مطلق، تویی همون عشق دلخواه
دوباره راهی شه این دل، به مشهد تو ان شاءالله
«امام رضا دوست دارم، امام رضا دوست دارم
امام رضا دوست دارم، یا امام رضا دوست دارم»

چقد جوون از دستت گرفتن اذن پرواز برا شهادت رفتن
ولیشناسایی که برا ولایت بودن برا ولایت رفتن
چقد شهید هر شب، حرم به خود دیده
چقد حرم بویِ، فاطمیون رو میده
خودت دعا کن ای سلطان، بشم شهیدت تُو این راه
دوباره راهی شه این دل، به مشهد تو ان شاءالله
«امام رضا دوست دارم، امام رضا دوست دارم
امام رضا دوست دارم، یا امام رضا دوست دارم»

شاعر: امیر رضا یزدانی