حاجتِ هر شبم، اربعین کربلا بودنه
گناهامو ندید گرفتی، انگار ازم بدی ندیدی
تا که دیدی دلم شکسته، بازم به داد من رسیدی
گرچه برا تو کم گذاشتم، از خوبا راه من جدا بود
روضه ولی همیشه واسم، راه رسیدن به خدا بود
حاجتِ هرشبم، اربعین کربلا بودنه
دعوتم میکنی، من هنوزم دلم روشنه
بی سر و سامان تو ام یا حسین
دست به دامان تو ام یاحسین
*
بر سر نی زلف رها کرده ای
با جگر شیعه چه ها کرده ای
*
زهره ی منظومه ی زهرا حسین
کشته ی افتاده به صحرا حسین
*
مشعر حق عزم منا کرده ای
کعبه ی شش گوشه بنا کرده ای
***
بگیر ازم هرچی که خواستی، ولی ازم نگیر غمت رو
نفس زدن تو هیئتا رو، بودنِ زیرِ پرچمت رو
دلم خوشه که تو رو دارم، حال دلم بی تو خرابه
دنیایی که حسین نداره، یه لحظه شم برام عذابه
روشنیِ دلم، از همین اشکِ تو روضه هاس
روسفیدیِ من، از سیاهیِ شال عزاس
عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاکم کند
*
آقا دعام کن که تو راهِ، کسی به جز شما نباشم
یه کاری کن حتی یه لحظه، از شهدا جدا نباشم
دلم میخواد برات بمیرم، از این میترسم که نتونم
دعا کن آقا بیشتر از این، از شهدا عقب نمونم
مثل اون عاشقا، تا ابد میمونم با حسین
تا دم آخرم، با شهیدا میگم یاحسین
تربت تو بوی خدا میدهد
بوی حضور شهدا میدهد
شاعر: علی اکبر رهیده
نظرات