موکب به موکب، میرسیم از راه (ویژه پیاده روی اربعین)
زمونهی پریدنه، تا عرش بی کرونه تا خود خدا
نفس نفس، طپش طپش، هروله کن تو سعی مروه تا صفا
قدم قدم، ستون ستون، حسین حسین بگو تو جادهی نجف تا کربلا
یاد تموم رفقا، یاد همه هیئتیا، گریه کنا سینه زنا، یاد امام و شهدا
حسین حسین بگو تو جاده نجف تا کربلا
(حسینحسین)(حسینحسین)(حسینحسین)
موکب به موکب، میرسیم از راه
لک لبیک اباعبدالله
پای پیاده، هر قدم روضه اس
تو جاده صوته طفل سه ساله اس
بس که دویدم عقب قافله؛ ای پدر ای پدر
پای من از ره شده پر آبله؛ ای پدر ای پدر
*** *** *** ***
وقت جهاد و هجرته، رسیده دیگه فصل فتح خون ما
هنوز صدایی آشنا، داره ندا میده «فلیرحل معنا» (1)
قدم قدم، ستون ستون، حسین حسین بگو که دروازهی قدسه کربلا
کوری چشم دشمنا، برای مرگ آمریکا، یهودیا سعودیا، یاد امام و شهدا
حسین حسین بگو که دروازهی قدسه کربلا
(حسینحسین)(حسینحسین)(حسینحسین)
سنگر به سنگر، می رسیم از راه
لک لبیک بقیه الله
مدافعان حرم یاسیم
که روضه خوان داغ عباسیم
قد حسین بن علی تا شده؛ واویلا واویلا
پای عدو به به خیمه ها وا شده؛ واویلا واویلا
شاعر: سید مهدی سرخان
-------------------------------------------------------------------
(1): اللهوف على قتلى الطفوف، سید بن طاووس: وَ رُوِيَ أَنَّهُ ع لَمَّا عَزَمَ عَلَى الْخُرُوجِ إِلَى الْعِرَاقِ قَامَ خَطِيباً فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ ما شاءَ اللَّهُ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ خُطَّ الْمَوْتُ عَلَى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقِلَادَةِ عَلَى جِيدِ الْفَتَاةِ وَ مَا أَوْلَهَنِي إِلَى أَسْلَافِي اشْتِيَاقَ يَعْقُوبَ إِلَى يُوسُفَ وَ خُيِّرَ لِي مَصْرَعٌ أَنَا لَاقِيهِ كَأَنِّي بِأَوْصَالِي تَتَقَطَّعُهَا عَسَلَانُ الْفَلَوَاتِ بَيْنَ النَّوَاوِيسِ وَ كَرْبَلَاءَ فَيَمْلَأْنَ مِنِّي أَكْرَاشاً جُوفاً وَ أَجْرِبَةً سُغْباً لَا مَحِيصَ عَنْ يَوْمٍ خُطَّ بِالْقَلَمِ رِضَى اللَّهِ رِضَانَا أَهْلَ الْبَيْتِ نَصْبِرُ عَلَى بَلَائِهِ وَ يُوَفِّينَا أَجْرَ الصَّابِرِينَ لَنْ تَشُذَّ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص لُحْمَتُهُ وَ هِيَ مَجْمُوعَةٌ لَهُ فِي حَظِيرَةِ الْقُدْسِ تَقَرُّ بِهِمْ عَيْنُهُ وَ يُنْجَزُ بِهِمْ وَعْدُهُ مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا فَإِنَّنِي رَاحِلٌ مُصْبِحاً إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى.
نفس نفس، طپش طپش، هروله کن تو سعی مروه تا صفا
قدم قدم، ستون ستون، حسین حسین بگو تو جادهی نجف تا کربلا
یاد تموم رفقا، یاد همه هیئتیا، گریه کنا سینه زنا، یاد امام و شهدا
حسین حسین بگو تو جاده نجف تا کربلا
(حسینحسین)(حسینحسین)(حسینحسین)
موکب به موکب، میرسیم از راه
لک لبیک اباعبدالله
پای پیاده، هر قدم روضه اس
تو جاده صوته طفل سه ساله اس
بس که دویدم عقب قافله؛ ای پدر ای پدر
پای من از ره شده پر آبله؛ ای پدر ای پدر
*** *** *** ***
وقت جهاد و هجرته، رسیده دیگه فصل فتح خون ما
هنوز صدایی آشنا، داره ندا میده «فلیرحل معنا» (1)
قدم قدم، ستون ستون، حسین حسین بگو که دروازهی قدسه کربلا
کوری چشم دشمنا، برای مرگ آمریکا، یهودیا سعودیا، یاد امام و شهدا
حسین حسین بگو که دروازهی قدسه کربلا
(حسینحسین)(حسینحسین)(حسینحسین)
سنگر به سنگر، می رسیم از راه
لک لبیک بقیه الله
مدافعان حرم یاسیم
که روضه خوان داغ عباسیم
قد حسین بن علی تا شده؛ واویلا واویلا
پای عدو به به خیمه ها وا شده؛ واویلا واویلا
شاعر: سید مهدی سرخان
-------------------------------------------------------------------
(1): اللهوف على قتلى الطفوف، سید بن طاووس: وَ رُوِيَ أَنَّهُ ع لَمَّا عَزَمَ عَلَى الْخُرُوجِ إِلَى الْعِرَاقِ قَامَ خَطِيباً فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ ما شاءَ اللَّهُ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ خُطَّ الْمَوْتُ عَلَى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقِلَادَةِ عَلَى جِيدِ الْفَتَاةِ وَ مَا أَوْلَهَنِي إِلَى أَسْلَافِي اشْتِيَاقَ يَعْقُوبَ إِلَى يُوسُفَ وَ خُيِّرَ لِي مَصْرَعٌ أَنَا لَاقِيهِ كَأَنِّي بِأَوْصَالِي تَتَقَطَّعُهَا عَسَلَانُ الْفَلَوَاتِ بَيْنَ النَّوَاوِيسِ وَ كَرْبَلَاءَ فَيَمْلَأْنَ مِنِّي أَكْرَاشاً جُوفاً وَ أَجْرِبَةً سُغْباً لَا مَحِيصَ عَنْ يَوْمٍ خُطَّ بِالْقَلَمِ رِضَى اللَّهِ رِضَانَا أَهْلَ الْبَيْتِ نَصْبِرُ عَلَى بَلَائِهِ وَ يُوَفِّينَا أَجْرَ الصَّابِرِينَ لَنْ تَشُذَّ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص لُحْمَتُهُ وَ هِيَ مَجْمُوعَةٌ لَهُ فِي حَظِيرَةِ الْقُدْسِ تَقَرُّ بِهِمْ عَيْنُهُ وَ يُنْجَزُ بِهِمْ وَعْدُهُ مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا فَإِنَّنِي رَاحِلٌ مُصْبِحاً إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى.
نظرات