علی اصغرم
مرو آخرین نور چشم ترم
علی اصغرم
مرو ای چراغ امید حرم
علی اصغرم
برای تنت ای گل
کفن گشته قنداقه
خزان شد بهار من
جدا شد گل از ساقه
واویلا
دگر بعد تو طاقتم کم شده
واویلا
ببین قامت مادرت خم شده
لالایی لالایی


لالایی علی
بخواب آخر ای طفل خاموش من
لالایی علی
شده قتلگاه تو آغوش من
لالایی علی
به جز زمزم اشکم
فراهم نشد آبی
که بر دست پر خونم
غریبانه می خوابی
لالایی
خداحافظ ای غنچه پرپرم
لالایی
خداحافظ ای آخرین یاورم
لالایی لالایی


مزن دست و پا
که آهسته تیر از گلویت کشم
مزن دست و پا
که دیگر خجالت ز رویت کشم
مزن دست و پا
چگونه بگو بابا
سوی خیمه برگردم
که جسم تو را پنهان
میان عبا کردم
باور کن
شدم مضطر از آنچه آمد سرت
باور کن
مرا می کشد خنده آخرت
لالایی لالایی

شاعر: سید محمد بهشتی